Sieć lasów o szczególnych walorach przyrodniczych (tzw. HCVF) jest stale aktualizowana, monitorowana, weryfikowana i uzupełniana. Lokalne samorządy i organizacje społeczne mogą włączać się w proces identyfikacji i konsultowaniu zasięgu tych obszarów, w szczególności w odniesieniu do lasów kluczowych dla tożsamości kulturowej lokalnych społeczności. Pomocą i informacjami w tym zakresie służą wszystkie jednostki RDLP w Radomiu.

Kryteria identyfikacji „Lasów o szczególnych walorach przyrodniczych- HCVF” (zgodnie ze standardami FSC® (SGS-FM/COC-011265)) na terenie nadleśnictw RDLP w Radomiu.

Spośród wszystkich kategorii HCVF wyszczególnionych i opisanych w „Kryteriach wyznaczania Lasów o szczególnych walorach przyrodniczych (High Conservation Value Forests) w Polsce" na terenie RDLP w Radomiu mogą występować następujące:

HCVF 1.  – Lasy posiadające globalne, regionalne lub narodowe znaczenie pod względem koncentracji wartości biologicznych.

HCVF 1.1. – Obszary chronione – fragmenty lasu specjalnie przeznaczonych do ochrony walorów przyrodniczych bez kompromisu z potrzebami gospodarki leśnej (głównie rezerwaty przyrody).

HCVF 1.2. – Ostoje zagrożonych i ginących gatunków- fragmenty lasu z populacjami gatunków zagrożonych wyginięciem (Czerwona lista lub gatunki o znaczeniu europejskim).

HCVF 2. – Kompleksy leśne odgrywające znaczącą rolę w krajobrazie, w skali krajowej, makroregionalnej lub globalnej – lasy odgrywają znaczącą rolę w krajobrazie, objęte ochroną ostoi ptaków właściwych dla krajobrazu leśnego, desygnowane jako ostoje roślin ze względu na florę leśną.

HCVF 3.  – Obszary obejmujące rzadkie, ginące lub zagrożone ekosystemy (szczególnie obszary objęte inwentaryzacją siedlisk przyrodniczych wykonaną przez LP w 2007 r.)

HCVF 3.1. – Ekosystemy skrajnie rzadkie i ginące- lasy i inne ekosystemy rzadkie, objęte dyrektywą siedliskową (buczyny storczykowe, pomorskie kwaśne lasy brzozowo- dębowe, lasy zboczowe, bory, brzeziny i świerczyny bagienne).

HCVF 3.2.  – Ekosystemy rzadkie i zagrożone w Sali Europy- lasy zagrożone w skali Europy lecz stosunkowo pospolite w Polsce (grądy, buczyny, jedliny, łęgi, dolnoreglowe bory jodłowo- świerkowe).

HCVF 4.  – Lasy spełniające funkcje w sytuacjach krytycznych (głównie lasy glebochronne i wodochronne spełniające kryteria lasów ochronnych).

HCVF 4.1.  –  Lasy wodochronne – źródliska rzek i potoków, lasy na obszarach wód podziemnych, lasy wzdłuż cieków wodnych, lasy zalewowe, lasy na terenach górskich i     wyżynnych zapobiegające szybkiemu spływowi powierzchniowemu wód deszczowych, lasy na siedliskach wilgotnych i bagiennych.

HCVF 4.2.  –  Lasy glebochronne- lasy na wydmach śródlądowych, na stromych zboczach jarów, wąwozów i wzgórz, lasy na zboczach o dużym spadku (ponad 35 stopni).

HCVF 6. – Lasy kluczowe dla tożsamości kulturowej lokalnych społeczności -  lasy ważne ze względów kulturowych, przyrodniczych lub religijnych dla lokalnych społeczności.

Poszczególne kategorie mogą się pokrywać.

Mapa z zaznaczonymi lasami o szczególnych walorach przyrodniczych (HCVF) znajduje się w załączeniu.