Asset Publisher
Skąd się bierze drewno
Zaspokojenie naszego zapotrzebowania na drewno i zapewnienie trwałości lasów nie są sprzecznymi interesami. Drewno w Polsce jest naturalnym bogactwem, które jest całkowicie odnawialne.
Gwarantuje to wielofunkcyjna, zrównoważona gospodarka leśna, prowadzona przez Lasy Państwowe, opiekujące się 77,5 proc. polskich lasów (największa w Unii Europejskiej organizacja zarządzająca lasami publicznymi).
Leśnicy pozyskują drewno w granicach wyznaczonych przez standardy ekologicznej gospodarki, badania naukowe i 10-letnie plany urządzenia lasu, zatwierdzane przez ministra środowiska – średnio do 55–60 proc. drewna, które przyrasta w lesie; cała reszta zwiększa zapas na pniu. Dlatego nasze zasoby drewna rosną z roku na rok i są już dwukrotnie większe niż pół wieku temu. Wynoszą 2,4 mld m sześc., w tym w Lasach Państwowych – blisko 1,9 mld m sześc., co czyni je piątymi co do wielkości w Europie. Kupując drewno lub produkty z drewna z Lasów Państwowych, mamy pewność, że surowiec został pozyskany w sposób niezagrażający przyrodzie.
Również zasobność drzewostanów w lasach zarządzanych przez PGL LP stale rośnie. W roku 1991 wynosiła 190 m sześc./ha, a 20 lat później, w 2011 r. – już 254 m sześc./ha. Według międzynarodowych statystyk polskie lasy zaliczają się pod tym względem do czołówki europejskiej, charakteryzując się ponaddwukrotnie wyższą przeciętną zasobnością niż pozostałe lasy Starego Kontynentu.
Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania
Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania.
Głównym dostawcą surowca na polski rynek są Lasy Państwowe, które pokrywają ponad 90 proc. zapotrzebowania krajowego przemysłu i mieszkańców. Aby zaspokoić rosnący popyt, leśnicy zwiększają pozyskanie drewna: od 1990 r. wzrosło ono przeszło dwukrotnie – do ponad 35 mln m sześc. Ponieważ jednocześnie rośnie powierzchnia lasów, a przede wszystkim ich zasobność, naukowcy oceniają, że Lasy Państwowe będą mogły zwiększyć pozyskanie drewna do 40 mln m sześc. w 2030 r. i 45 mln m sześc. w połowie stulecia.
Warto pamiętać, że przychody Lasów Państwowych w ponad 90 proc. pochodzą właśnie ze sprzedaży drewna. To zapewnia im samodzielność finansową i umożliwia wykonywanie licznych zadań na rzecz polskich lasów i ich użytkowników bez korzystania z pieniędzy podatników (inaczej niż w wielu innych krajach Europy).
Zwiększają się nie tylko nasze zasoby drewna, lecz także powierzchnia lasów. W połowie XX w. zajmowały nieco ponad jedną piątą obszaru Polski, a dziś już niewiele mniej niż jedną trzecią. Lasy Państwowe pozyskują drewno, ale w tym samym czasie odnawiają drzewostany i zalesiają dotychczasowe nieużytki. Co roku leśnicy sadzą aż 500 mln nowych drzew, czyli średnio… 57 tys. na godzinę.
Asset Publisher
Asset Publisher
Lasy Nadleśnictwa
Lasy Nadleśnictwa
Nadleśnictwo Ostrowiec Św. jest jedną z 23 jednostek organizacyjnych Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Radomiu.
● Położenie
Powierzchnia gruntów zarządzanych przez Nadleśnictwo Ostrowiec Św. wynosi 17408 ha (dwa obręby leśne – Ćmielów i Ostrowiec, 746 kompleksów).
Położone jest na terenie województwa świętokrzyskiego w zasięgu terytorialnym 13 gmin, w tym z powiatu: opatowskiego (gminy: Ożarów, Tarłów, Sadowie, Wojciechowice)
ostrowieckiego (gminy: Ostrowiec Św., Kunów, Bałtów, Ćmielów, Bodzechów, Waśniów)
sandomierskiego (gminy: Dwikozy, Zawichost)
starachowickiego (gmina Brody)
W skład Nadleśnictwa wchodzi 16 leśnictw terenowych oraz leśnictwo ds. szkółkarstwa, nasiennictwa i selekcji.
Powierzchnia terytorialnego zasięgu działania Nadleśnictwa Ostrowiec Św. wynosi 1230,5 km2.
● Rys historyczny Nadleśnictwa Ostrowiec Św.
Grunty zarządzane obecnie przez Nadleśnictwo Ostrowiec Świętokrzyski, na przestrzeni lat, wchodziły w skład kilku małych nadleśnictw: Ostrowiec, Bałtów, Ożarów, Ćmielów. Nadleśnictwo Ostrowiec zostało utworzone w 1945 roku z lasów należących do lasów byłego Towarzystwa Akcyjnego „Starachowice", lasów państwowych i lasów prywatnej własności przejętych na rzecz Skarbu Państwa na mocy dekretu PKWN z dnia 12.12.1944 r.
Obecne granice Nadleśnictwa istnieją od 1973 roku.
W roku 2008, po niespełna rocznych pracach, zakończyła się budowa nowej siedziby Nadleśnictwa Ostrowiec Świętokrzyski. Po uroczystym otwarciu, pracownicy rozpoczęli w nim pracę od 01.01.2009 r.
● Charakterystyka przyrodniczych warunków gospodarki leśnej
Według regionalizacji przyrodniczo-leśnej, opracowanej przez SGGW w 2011 roku, lasy Nadleśnictwa Ostrowiec Świętokrzyskipołożone są na terenie Krainy Małopolskiej (VI)oraz następujących mezoregionów:
v Kraina Małopolska (VI)
§ mezoregion– Równiny Radomsko-Kozienickiej (VI-3)
Obręb Ostrowiec – całe leśnictwo Narożniki (07)
§ mezoregion– Wyżyny Zachodniolubelskiej (VI-4)
Obręb Ćmielów – leśnictwo Czyżów (01) – oddziały: 1; 19-22; 22A; 23-26; 26A;
27-29; 60Ahx-lx; 231-239;
– leśnictwo Stróża (02) – oddziały : 31; 31A; 32; 32A,B,C; 33-42;
43a-c,h,~a; 45; 46a,b,~b,~c; 168; 168A; 169; 230; 230A,B;
– leśnictwo Skałecznica (03) – oddziały: 60Ahx-lx;
Obręb Ostrowiec – leśnictwo Potoczek (06) – oddziały: 350-375; 376a-i,~a,~b;
377-381; 440-442;
§ mezoregion– Przedgórza Iłżeckiego (VI-22)
Obręb Ćmielów – leśnictwo Stróża (02) – oddziały: 43d-g; 44; 46c-g,~a,~d; 47-58;
108-113; 170;
– leśnictwo Skałecznica (03) – oddziały: 59; 60; 60Aa-gx; 61-99; 99A;
– całe leśnictwo Piaski (04);
– leśnictwo Przyborów (05) – oddziały: 156-163; 183-189; 195-201;
208-213; 219-222; 228f;
– całe leśnictwo Jeziórko (15);
Obręb Ostrowiec – leśnictwo Potoczek (06) - oddziały: 376j-l; 382-393;
całe leśnictwa: Bałtów (08); Sudół (09); Jeleniec (10); Janik (11);
Sadłowizna (12); Połągiew (13); Zwierzyniec (16);
§ mezoregion– Puszczy Świętokrzyskiej (VI-23)
Obręb Ostrowiec – leśnictwo Krynki (14) – oddziały: 264-273; 273A; 274-305;
§ mezoregion– Opatowski (VI-28)
Obręb Ćmielów – leśnictwo Czyżów (01) – oddziały: 2-17; 17A; 18; 30; 171-174;
– leśnictwo Przyborów (05) – oddziały: 227; 228a-d,g,h,~a,~b,~c; 229;
Obręb Ostrowiec – leśnictwo Krynki (14) – oddziały: 306-314.
Decydujący wpływ na wiele aspektów gospodarki leśnej w Nadleśnictwie Ostrowiec Św. mają warunki klimatyczne. Obszar na którym znajdują się grunty zarządzane przez Nadleśnictwo należy zaliczyć do regionu klimatu środkowopolskiej strefy ekoklimatycznej, do makroregionu Wyżyny Małopolskiej.
Klimat tego regionu jest umiarkowany i charakteryzuje się stosunkowo dużą zmiennością stanów pogody, która wynika z przemiennych oddziaływań wilgotnych mas powietrza z nad Oceanu Atlantyckiego oraz kontynentalnych suchych mas powietrza ze wschodu.
Najcieplejszym miesiącem jest sierpień z temperaturą powyżej 20 °C, a najzimniejszym styczeń o temperaturze około – 2 °C.
Najwięcej opadów atmosferycznych przypada na miesiąc lipiec około - 230 mm, a najmniej na grudzień około - 40 mm. Długość okresu wegetacyjnego waha się w granicach od 200 do 210 dni.
● Podział lasów według grup funkcji
● Podział na gospodarstwa
W Nadleśnictwie Ostrowiec Św. wyodrębniono następujące gospodarstwa :
● Podział na siedliska.
● Udział powierzchniowy gatunków panujących
● Inne istotne dane charakteryzujące Nadleśnictwo Ostrowiec Św.
Lp |
Rodzaj danych |
Obr. Ćmielów |
Obr. Ostrowiec |
N-ctwo |
1 |
2 |
3 |
4 |
6 |
1. 2.
3. 4. 5.
6. |
Przeciętna zasobność [m3/ha] Przeciętna zasobność d-stanów rębnych [m3/ha] na rok Przeciętny wiek [lata] Przeciętny przyrost [m3/ha] Przyrost bieżący roczny tablicowy [m3/ha] Przyrost bieżący roczny zredukowany [m3/ha] |
289 3,35
77 3,75
5,80
5,80
|
268 3,93
69 3,88
6,33
6,33 |
276 3,72
72 3,83
6,14
6,14 |
Plantacja nasienna modrzewia
● Problemy gospodarcze
Na terenie Nadleśnictwa od wielu lat występują masowo szkodniki żerujące w glebie. Powoduje to duże utrudnienia lub uniemożliwia właściwe odnowienie powierzchni przeznaczonych pod uprawy leśne.
Z uwagi na to, że na znacznej powierzchni występują bloki jednowiekowych rębnych i przeszłorębnych drzewostanów sosnowych konieczne jest użytkowanie tych powierzchni mimo zagrożenia ze strony chrabąszczy.
Duży wzrost zagrożenia, datujący się od początku lat 90-tych ubiegłego stulecia, spowodowany jest w dużej mierze dogodnymi warunkami do rozwoju na nieużytkach porolnych powstałych po upadku państwowych gospodarstw rolnych oraz odłogowania ziemi przez rolników.
Z uwagi na występowanie pędraków zarówno na terenach upraw, młodników, a także drzewostanów o prawidłowym zwarciu praktycznie wszystkie powierzchnie do odnowienia są zagrożone.