Asset Publisher
Urządzanie lasu
Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.
Przygotowanie planu poprzedza zawsze dokładna inwentaryzacja i ocena stanu lasu. Leśnicy określają takie cechy lasu, jak struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W działaniach przewidzianych do realizacji uwzględnia się cele gospodarki leśnej i funkcje, jakie pełnią lasy w urządzanym nadleśnictwie.
Przed sporządzeniem planu urządzenia lasu leśnicy dokładnie inwentaryzują zasoby leśne i oceniają stan lasu
Współczesne plany gospodarowania na terenach leśnych wykonuje się, wykorzystując najnowsze osiągnięcia techniki. Podstawowym narzędziem pracy jest tu leśna mapa numeryczna (LMN), będąca częścią systemu informacji przestrzennej (GIS). Mapa ta w sposób graficzny przetwarza i przedstawia dane zebrane podczas prac terenowych. Od lat w urządzaniu lasu stosuje się również coraz doskonalsze metody wykorzystywania zdjęć lotniczych i satelitarnych, które uzupełniają wyniki prac terenowych.
Czasami plan urządzenia lasu może być opracowywany na okres krótszy niż 10 lat. Dzieje się tak w uzasadnionych przypadkach, na przykład gdy wystąpią duże szkody lub klęski żywiołowe.
Plan urządzenia lasu powinien zawierać m.in.:
- opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia,
- analizę gospodarki leśnej w minionym okresie,
- program ochrony przyrody,
- określenie zadań związanych z pozyskaniem drewna, zalesieniami i odnowieniami, pielęgnacją i ochroną lasu, gospodarką łowiecką i tworzeniem infrastruktury leśnej (budynki, drogi).
Plan urządzenia lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji.
Obowiązujący dla naszego nadleśnictwa Plan urządzenia lasu można znaleźć w Biuletynie Informacji Publicznej
Asset Publisher
Nie ma życia bez pszczół
Nie ma życia bez pszczół
Dzień Pszczół – Ratujmy Zapylaczy
Dziś obchodzimy Międzynarodowy Dzień Pszczół – święto nie tylko tych pracowitych owadów, ale też wszystkich dzikich zapylaczy, bez których życie na Ziemi wyglądałoby zupełnie inaczej.
W Polsce żyje ponad 470 gatunków dzikich pszczół, w tym trzmiele, murarki, smukliki i inne pszczoły samotnice. Do zapylaczy zaliczamy również muchówki, motyle, chrząszcze, a nawet niektóre gatunki os.
To one – nie tylko pszczoła miodna – odpowiadają za zapylanie ok. 75% roślin uprawnych i dzikich. Dzięki nim mamy owoce, warzywa, zioła, a także bioróżnorodność, która podtrzymuje całe ekosystemy. Ale zapylacze znikają.
Główne zagrożenia to:
- utrata siedlisk (np. wycinanie dzikich łąk i ugorów),
- stosowanie pestycydów,
- zmiany klimatyczne,
- monokultury rolne.
Dane są niepokojące – coraz więcej gatunków trafia na listy zagrożonych, a lokalne populacje gwałtownie się kurczą. Co możemy zrobić? Wcale nie trzeba być pszczelarzem! Każdy z nas może pomóc:
- sadźmy rośliny miododajne (np. lawenda, facelia, jeżówka, lipa),
- nie używajmy chemii w ogrodach i na działkach,
- zostawiajmy „dzikie zakątki” – np. suche pędy, piasek, stare drewno,
- budujmy domki dla zapylaczy i edukujmy innych.
Pamiętajmy: chroniąc zapylacze, chronimy własną przyszłość. To od nich zależy nasza żywność, zdrowie ekosystemów i piękno przyrody, którą kochamy.
Dziś – dla pszczół. Na co dzień – dla życia.
