Asset Publisher
Nordic walking
Nordic walking to prawdziwy fenomen, jeden z najpopularniejszych sportów w Polsce i Europie, młodszy niż większość osób go uprawiających.
Za praojców nordic walkingu można uznać fińskich narciarzy, którzy w latach 30. XX w. włączyli spacery z kijkami narciarskimi do swojego letniego treningowego. Ale historia sportu, którą znamy dziś, jest o wiele krótsza.
Tak się zaczęło
W 1988 r. Amerykanin Tom Rutlin nieco przerobił zwykłe zjazdowe kijki narciarskie i zaczął promować marsz z nimi, jako oddzielną formę aktywności: exerstrider. Prawie w tym samym czasie Fin Marko Kantaneva wręczył podczas letnich przygotowań kijki narciarskie swoim uczniom trenującym biegi narciarskie. Na podstawie obserwacji młodych zawodników oraz badań przeprowadzonych później w Finnish Sports Institute w Vierumäki, Kantaneva napisał pracę magisterską poświęconą sauvakävely, czyli „chodzeniu z kijami". Nazwa nordic walking powstała 1997 r., kiedy fińska firma Exel postanowiła wykorzystać pomysł Kantanevy i wypuściła na rynek pierwsze kije specjalnie zaprojektowane do chodzenia. Tak rozpoczęła się ekspansja jednej z najszybciej zdobywających popularność form aktywności.
Nordic walking był skazany na sukces. Jest idealną dyscypliną w czasach, kiedy tak popularny jest trend active ageing, czyli aktywności osób starszych. Ci, którzy nie czują się na siłach, żeby biegać, jeździć na rowerze czy pływać, zawsze mogą chwycić za kije – bo to zbawienie, dla osób, mających problem nawet ze zwykłym poruszaniem się. Z tego powodu do nordic walkingu przylgnęła nawet opinia trochę niepoważnego „sportu dla emerytów". To błąd. W Skandynawii uprawiają go dosłownie wszyscy, a w Findlandii został nawet włączony do programu wychowania fizycznego w szkołach. Pamiętajmy, nordic walking powstał jako element treningu narciarzy biegowych. Kto widział zdjęcie Norweżki Marit Bjoergen, wie, że ten sport uprawiają twardziele. Nordic walking wykorzystuje oczywiście w swoich treningach także Justyna Kowalczyk.
O co w tym chodzi?
Po co nam w ogóle potrzebne te kije? Czym różni się to od normalnego spaceru? Okazuje się, że podczas zwykłego marszu wykorzystujemy zaledwie 40 proc. naszych mięśni. Ruchy wykonywane podczas marszu z kijami angażują prawie 90 proc. mięśni. A więc nordic walking dużo intensywniej wzmacnia nasze ciało. Przy tym, dzięki kijkom, działają na nie mniejsze obciążenia. Taka aktywność jest więc bezpieczniejsza dla osób otyłych lub z problemami ze stawami kolanowymi. Kijki wymuszają też bardziej wyprostowana sylwetkę i poprawiają stabilność na nierównym terenie.
Uprawianie tego sportu przez godzinę pozwala spalić 400-700 kalorii, czyli o 20-40 proc. więcej niż podczas zwykłego spaceru. Mocniej pracują także płuca – o 20-60 proc. niż w czasie marszu.
Takie efekty osiągniemy oczywiście tylko wtedy, jeśli będziemy stosować odpowiednią technikę marszu. Najpierw zakładamy na ręce paski kijków, tak, by nie były zbyt luźne. Później swobodnie opuszczamy ręce wzdłuż tułowia i ciągniemy kije. Marsz zaczynamy naturalnie, wahadłowo poruszając rękami. Kiedy ramię jest w górze, chwytamy rękojeść kija i cofamy ramię wywierając delikatny nacisk. Kiedy ramię będzie na wysokości biodra, puszczamy rękojeść i znów unosimy ramię, ciągnąc kij. Kiedy wypadniemy z rytmu najlepiej wznowić marsz od ciągnięcia kijów. Kiedy nie jesteśmy pewni swojej techniki, powinniśmy poprosić o konsultacje trenera. To niewielki wydatek, dzięki któremu nasz wysiłek będzie efektywny.
Zapraszamy do lasu
Las jest wydaje się naturalnym środowiskiem dla uprawiania nordic walking. Miękkie leśne ścieżki amortyzują wstrząsy, dzięki czemu spacer po nich jest mniej obciążający stawy niż po chodniku czy asfalcie. Zaletą jest także ich nierówność – dzięki temu nasze mięśnie i stawy pracują w większym zakresie. No i to czyste leśne powietrze…
Nie dziwi więc, że, szczególnie w czasie wakacji, w niektórych lasach można spotkać więcej osób spacerujących z kijami niż bez. Leśnicy już dawno zauważyli, że, stawiając na nordic walking, przyciągną do lasów więcej turystów, więc tworzą kolejne ścieżki do uprawiania tego sportu oraz organizują imprezy dla jego miłośników. Dziś trudniej znaleźć nadleśnictwo, gdzie nie ma specjalnej trasy, niż takie, gdzie one są. Wiele, jeśli nie większość, oznakowana jest tablicami zgodnymi z ogólnoeuropejskimi standardami nordic walking. Na tablicach znajdują się mapy oraz wskazówki dotyczące techniki, doboru sprzętu i walorów zdrowotnych tego sportu. Informacje na temat tras i planowanych imprez można znaleźć na stronach internetowych Lasów Państwowych, regionalnych dyrekcji, nadleśnictw oraz w serwisie Czaswlas.pl.
Asset Publisher
Asset Publisher
Lasy Nadleśnictwa
Lasy Nadleśnictwa
Nadleśnictwo Ostrowiec Św. jest jedną z 23 jednostek organizacyjnych Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Radomiu.
● Położenie
Powierzchnia gruntów zarządzanych przez Nadleśnictwo Ostrowiec Św. wynosi 17408 ha (dwa obręby leśne – Ćmielów i Ostrowiec, 746 kompleksów).
Położone jest na terenie województwa świętokrzyskiego w zasięgu terytorialnym 13 gmin, w tym z powiatu: opatowskiego (gminy: Ożarów, Tarłów, Sadowie, Wojciechowice)
ostrowieckiego (gminy: Ostrowiec Św., Kunów, Bałtów, Ćmielów, Bodzechów, Waśniów)
sandomierskiego (gminy: Dwikozy, Zawichost)
starachowickiego (gmina Brody)
W skład Nadleśnictwa wchodzi 16 leśnictw terenowych oraz leśnictwo ds. szkółkarstwa, nasiennictwa i selekcji.
Powierzchnia terytorialnego zasięgu działania Nadleśnictwa Ostrowiec Św. wynosi 1230,5 km2.
● Rys historyczny Nadleśnictwa Ostrowiec Św.
Grunty zarządzane obecnie przez Nadleśnictwo Ostrowiec Świętokrzyski, na przestrzeni lat, wchodziły w skład kilku małych nadleśnictw: Ostrowiec, Bałtów, Ożarów, Ćmielów. Nadleśnictwo Ostrowiec zostało utworzone w 1945 roku z lasów należących do lasów byłego Towarzystwa Akcyjnego „Starachowice", lasów państwowych i lasów prywatnej własności przejętych na rzecz Skarbu Państwa na mocy dekretu PKWN z dnia 12.12.1944 r.
Obecne granice Nadleśnictwa istnieją od 1973 roku.
W roku 2008, po niespełna rocznych pracach, zakończyła się budowa nowej siedziby Nadleśnictwa Ostrowiec Świętokrzyski. Po uroczystym otwarciu, pracownicy rozpoczęli w nim pracę od 01.01.2009 r.
● Charakterystyka przyrodniczych warunków gospodarki leśnej
Według regionalizacji przyrodniczo-leśnej, opracowanej przez SGGW w 2011 roku, lasy Nadleśnictwa Ostrowiec Świętokrzyskipołożone są na terenie Krainy Małopolskiej (VI)oraz następujących mezoregionów:
v Kraina Małopolska (VI)
§ mezoregion– Równiny Radomsko-Kozienickiej (VI-3)
Obręb Ostrowiec – całe leśnictwo Narożniki (07)
§ mezoregion– Wyżyny Zachodniolubelskiej (VI-4)
Obręb Ćmielów – leśnictwo Czyżów (01) – oddziały: 1; 19-22; 22A; 23-26; 26A;
27-29; 60Ahx-lx; 231-239;
– leśnictwo Stróża (02) – oddziały : 31; 31A; 32; 32A,B,C; 33-42;
43a-c,h,~a; 45; 46a,b,~b,~c; 168; 168A; 169; 230; 230A,B;
– leśnictwo Skałecznica (03) – oddziały: 60Ahx-lx;
Obręb Ostrowiec – leśnictwo Potoczek (06) – oddziały: 350-375; 376a-i,~a,~b;
377-381; 440-442;
§ mezoregion– Przedgórza Iłżeckiego (VI-22)
Obręb Ćmielów – leśnictwo Stróża (02) – oddziały: 43d-g; 44; 46c-g,~a,~d; 47-58;
108-113; 170;
– leśnictwo Skałecznica (03) – oddziały: 59; 60; 60Aa-gx; 61-99; 99A;
– całe leśnictwo Piaski (04);
– leśnictwo Przyborów (05) – oddziały: 156-163; 183-189; 195-201;
208-213; 219-222; 228f;
– całe leśnictwo Jeziórko (15);
Obręb Ostrowiec – leśnictwo Potoczek (06) - oddziały: 376j-l; 382-393;
całe leśnictwa: Bałtów (08); Sudół (09); Jeleniec (10); Janik (11);
Sadłowizna (12); Połągiew (13); Zwierzyniec (16);
§ mezoregion– Puszczy Świętokrzyskiej (VI-23)
Obręb Ostrowiec – leśnictwo Krynki (14) – oddziały: 264-273; 273A; 274-305;
§ mezoregion– Opatowski (VI-28)
Obręb Ćmielów – leśnictwo Czyżów (01) – oddziały: 2-17; 17A; 18; 30; 171-174;
– leśnictwo Przyborów (05) – oddziały: 227; 228a-d,g,h,~a,~b,~c; 229;
Obręb Ostrowiec – leśnictwo Krynki (14) – oddziały: 306-314.
Decydujący wpływ na wiele aspektów gospodarki leśnej w Nadleśnictwie Ostrowiec Św. mają warunki klimatyczne. Obszar na którym znajdują się grunty zarządzane przez Nadleśnictwo należy zaliczyć do regionu klimatu środkowopolskiej strefy ekoklimatycznej, do makroregionu Wyżyny Małopolskiej.
Klimat tego regionu jest umiarkowany i charakteryzuje się stosunkowo dużą zmiennością stanów pogody, która wynika z przemiennych oddziaływań wilgotnych mas powietrza z nad Oceanu Atlantyckiego oraz kontynentalnych suchych mas powietrza ze wschodu.
Najcieplejszym miesiącem jest sierpień z temperaturą powyżej 20 °C, a najzimniejszym styczeń o temperaturze około – 2 °C.
Najwięcej opadów atmosferycznych przypada na miesiąc lipiec około - 230 mm, a najmniej na grudzień około - 40 mm. Długość okresu wegetacyjnego waha się w granicach od 200 do 210 dni.
● Podział lasów według grup funkcji
● Podział na gospodarstwa
W Nadleśnictwie Ostrowiec Św. wyodrębniono następujące gospodarstwa :
● Podział na siedliska.
● Udział powierzchniowy gatunków panujących
● Inne istotne dane charakteryzujące Nadleśnictwo Ostrowiec Św.
|
Lp |
Rodzaj danych |
Obr. Ćmielów |
Obr. Ostrowiec |
N-ctwo |
|
1 |
2 |
3 |
4 |
6 |
|
1. 2.
3. 4. 5.
6. |
Przeciętna zasobność [m3/ha] Przeciętna zasobność d-stanów rębnych [m3/ha] na rok Przeciętny wiek [lata] Przeciętny przyrost [m3/ha] Przyrost bieżący roczny tablicowy [m3/ha] Przyrost bieżący roczny zredukowany [m3/ha] |
289 3,35
77 3,75
5,80
5,80
|
268 3,93
69 3,88
6,33
6,33 |
276 3,72
72 3,83
6,14
6,14 |
Plantacja nasienna modrzewia
● Problemy gospodarcze
Na terenie Nadleśnictwa od wielu lat występują masowo szkodniki żerujące w glebie. Powoduje to duże utrudnienia lub uniemożliwia właściwe odnowienie powierzchni przeznaczonych pod uprawy leśne.
Z uwagi na to, że na znacznej powierzchni występują bloki jednowiekowych rębnych i przeszłorębnych drzewostanów sosnowych konieczne jest użytkowanie tych powierzchni mimo zagrożenia ze strony chrabąszczy.
Duży wzrost zagrożenia, datujący się od początku lat 90-tych ubiegłego stulecia, spowodowany jest w dużej mierze dogodnymi warunkami do rozwoju na nieużytkach porolnych powstałych po upadku państwowych gospodarstw rolnych oraz odłogowania ziemi przez rolników.
Z uwagi na występowanie pędraków zarówno na terenach upraw, młodników, a także drzewostanów o prawidłowym zwarciu praktycznie wszystkie powierzchnie do odnowienia są zagrożone.