Asset Publisher Asset Publisher

Narciarstwo biegowe

O ile skoki narciarskie to sport dla wyczynowców, to biegać na nartach może prawie każdy. A leśne ścieżki wydają się do tego wręcz stworzone.

Narciarstwo biegowe jest o wiele mniej popularne od zjazdowego, choć łatwiejsze do uprawiania. Nie trzeba wyjeżdżać w góry, nie potrzeba jest infrastruktura z wyciągami i kolejkami (nie trzeba też stać w kolejkach do nich). Wystarczą narty, kijki i rozległy, zaśnieżony teren. No właśnie, zaśnieżony. To zapewne kapryśna aura jest przyczyną małej popularności narciarstwa biegowego. Tras do biegania nie da się sztucznie zaśnieżać, jak to się robi na stokach. Na szczęście, w ostatnich latach przez przynajmniej kilka tygodni w roku można liczyć na dostatek białego puchu...

Gdzie szukać terenów do biegania? Oczywiście w lasach. Nadają się do tego prawie wszystkie szlaki i ścieżki turystyczne wytyczone przez leśników. Samych szlaków pieszych jest dziś w Lasach Państwowych ponad 22 tysiące. Drugie tyle mamy szlaków rowerowych i konnych, które również świetnie mogą służyć temu celowi. W efekcie każdy mieszkaniec Polski, niezależnie w którym zakątku kraju się znajduje, w ciągu 30 minut dojedzie samochodem do miejsca, gdzie da się pobiegać na nartach. O najbliższych trasach można się dowiedzieć z serwisu Czaswlas.pl lub w siedzibie nadleśnictwa.

Zanim pójdziesz do sklepu

Przed inwestowaniem w sprzęt warto najpierw sprawdzić czy to rzeczywiście sport dla nas. Zanim pójdziemy więc do sklepu, najlepiej jest skorzystać z wypożyczalni. W Warszawie za komplet nart z kijami i buty zapłacimy 10-25 zł za godzinę lub 25-60 zł za dobę. W mniejszych miastach ceny są zbliżone do dolnych stawek spotykanych w stolicy.

Decydując się na zakup nart biegowych, najpierw należy sobie zadać pytanie: jak będziemy biegać? Początkujący, na pewno powinien odpuścić sobie narty wyczynowe, dla zawodowców, i raczej nie zastanawiać nad nartami sportowymi, przeznaczonymi do startów w zawodach dla amatorów.
Naukę najlepiej zacząć na nartach klasy turystycznej. Wielu producentów wyróżnia jednak zamiast niej trzy jeszcze węższe kategorie. Narty fitness są przeznaczone dla osób regularnie biegających na nartach, traktujących tę dyscyplinę jako normalną aktywność fizyczną, ale niemających zacięcia sportowego. Rekreacyjne polecane są dla osób, dla których to rodzaj turystyki, jeżdżących czasami poza przygotowanymi trasami, w łagodnym terenie – dlatego narty takie są nieco szersze, by nie zapadały się w śniegu. Deski back country przeznaczone są do poruszania się po trudniejszym terenie. Są nie tylko szersze, ale i krótsze. Często mają wzmacniane krawędzie.

Dla początkujących zdecydowanie najlepszym wyborem będą narty rekreacyjne: stabilniejsze i nieco wolniejsze. Niektórzy firmy oferują też inne narty dla mężczyzn i inne dla kobiet. Te dla pań, poza odmienną kolorystyką, są często nieco sztywniejsze, co ułatwia bieganie.

W jakim stylu

Kolejną ważną sprawą do rozważenia jest styl, którym zamierzamy biegać. Jeśli dopiero zaczynamy naszą przygodę z biegówkami, będzie to z pewnością styl klasyczny. Jest spontaniczny - nasze ciało wykonuje ruchy zbliżone są do tych, co przy chodzeniu lub bieganiu - łatwiejszy do opanowania, niż bardziej - techniczny – styl łyżwowy. Ten może się okazać naturalny dla osób, które regularnie jeżdżą na rolkach - jest o ok. 10-15 proc. szybszy od klasycznego, ale też wymaga od biegacza lepszej kondycji.
Przewaga stylu klasycznego nad łyżwowym polega m.in. na tym, że można nim biegać nawet w kopnym śniegu i w trudnym terenie. Drugi wymaga szerokich i ubitych tras, takich jakie spotkamy w zasadzie tylko na zawodach.

Narty do stylu klasycznego są o 10-20 cm dłuższe od tych do stylu łyżwowego, a kijki o 10-15 cm krótsze. Deski klasyczne są dużo bardziej wygięte (środkowa część unosi się nad podłożem), noski są wyższe, a taliowanie głębsze (ułatwia to skręcanie). Są też elastyczniejsze. Wybierając sprzęt, powinniśmy przyjrzeć się ślizgom. W połowie dostępnych na rynku nart do stylu klasycznego ślizg pod stopą biegacza ma fakturę przypominającą rybią łuskę - taka budowa ślizgu ułatwia narciarzowi odbicie się. W klasycznych ślizg pod stopą trzeba smarować „na trzymanie", a na pozostałej długości - „na poślizg". Narty z rybią łuską na ślizgu są więc łatwiejsze w przygotowaniu, ale też nieco wolniejsze.

Fachowcy nie polecają zakupu nart uniwersalnych. Bieganie na nich sprawi mniej przyjemność, niż na przeznaczonych do konkretnego stylu. Niemożliwe jest też bieganie na przemian różnymi stylami podczas jednego wypadu, bowiem konieczne jest zastosowanie odmiennej techniki smarowania.

Biegówki różnią się od siebie także sztywnością, choć zwykle dotyczy to sprzętu wyczynowego i sportowego. Generalną zasadą jest, że im narciarz jest cięższy i silniejszy, tym sztywniejsze narty może wybrać.

Buty dobieramy do rodzaju nart, których będziemy używać. Przy stylu klasycznym buty są nieco niższe i mają bardziej elastyczną podeszwę niż przy stylu łyżwowym.

Ubrania nie są, na szczęście, tak kosztowną inwestycją, jak w wypadku narciarstwa zjazdowego. Włożyć można ocieplane legginsy, a nawet spodnie rowerowe. Zupełnie natomiast nie sprawdzą się kombinezony, których używamy na stoku narciarskim - są zbyt obcisłe i sztywne, przez co krępują ruchy. Nie ma potrzeby, przynajmniej na początku, inwestować w bardzo drogie kurtki, technologiczne bluzy i termiczną bieliznę. Dopóki nasz bieg na nartach będzie przypominał codzienny spacer, możemy z powodzeniem używać codziennych ubrań, o ile będą chroniły przed wiatrem. Dopiero kiedy zaczniemy uprawiać ten sport intensywnie, pomyślmy o zakupie specjalistycznego stroju.

Spacer na deskach

Bieganie na nartach wpływa na nasz organizm podobnie, jak nordic walking, który przecież powstał jako forma letnich treningów dla… uprawiających bieganie na nartach. Sunąc na biegówkach, wykorzystujemy dwa razy więcej mięśni niż podczas chodzenia, a prawdopodobieństwo nabawienia się kontuzji nie jest większe niż czasie zwykłego chodzenia po śniegu. Już w czasach prehistorycznych mieszkańcy Północnej Europy zaczęli używać czegoś, co przypominało narty, właśnie po to, by ułatwić sobie poruszanie się po pokrytym śniegiem terenie. A we współczesnej Skandynawii każdy, przynajmniej raz w życiu, miał biegówki na nogach.

To doskonały zimowy trening dla tych, którzy na co dzień biegają lub jeżdżą na rolkach, a także świetnym sposób na wzmocnienie nóg dla wszystkich planujących ferie na stoku narciarskim. Szczególnie zdrowe jest uprawianie tego sportu w lesie, gdzie powietrze jest wspaniałe, bez porównania czystsze niż w mieście, w którym przebywamy na co dzień, a cisza i spowite w bieli drzewa podziałają na nas kojąco. Czego chcieć więcej?


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Lasy Nadleśnictwa

Lasy Nadleśnictwa

Nadleśnictwo Ostrowiec Św. jest jedną z 23 jednostek organizacyjnych Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Radomiu.

● Położenie

            Powierzchnia gruntów zarządzanych przez Nadleśnictwo Ostrowiec Św. wynosi 17408 ha (dwa obręby leśne – Ćmielów i Ostrowiec, 746 kompleksów).

Położone jest  na terenie województwa świętokrzyskiego w zasięgu terytorialnym 13 gmin, w tym z powiatu:    opatowskiego          (gminy: Ożarów, Tarłów, Sadowie, Wojciechowice)

           ostrowieckiego       (gminy: Ostrowiec Św., Kunów, Bałtów, Ćmielów,     Bodzechów, Waśniów)

                sandomierskiego      (gminy: Dwikozy, Zawichost)

                starachowickiego     (gmina Brody)

W skład Nadleśnictwa wchodzi 16 leśnictw terenowych oraz leśnictwo ds. szkółkarstwa, nasiennictwa i selekcji.

Powierzchnia terytorialnego zasięgu działania Nadleśnictwa Ostrowiec Św. wynosi 1230,5 km2.

● Rys historyczny Nadleśnictwa Ostrowiec Św.

       Grunty zarządzane obecnie przez Nadleśnictwo Ostrowiec Świętokrzyski, na przestrzeni  lat, wchodziły w skład kilku małych nadleśnictw: Ostrowiec, Bałtów, Ożarów, Ćmielów.            Nadleśnictwo Ostrowiec zostało utworzone w 1945 roku z lasów należących do lasów byłego Towarzystwa Akcyjnego „Starachowice", lasów państwowych i lasów prywatnej własności przejętych  na rzecz Skarbu Państwa  na mocy dekretu PKWN z dnia 12.12.1944 r.

Obecne granice Nadleśnictwa istnieją od 1973 roku.

W roku 2008, po niespełna rocznych pracach, zakończyła się budowa nowej siedziby Nadleśnictwa Ostrowiec Świętokrzyski. Po uroczystym otwarciu, pracownicy rozpoczęli w nim pracę od 01.01.2009 r.

Charakterystyka przyrodniczych warunków gospodarki leśnej

     Według regionalizacji przyrodniczo-leśnej, opracowanej przez SGGW w 2011 roku,  lasy Nadleśnictwa Ostrowiec Świętokrzyskipołożone są na terenie Krainy Małopolskiej (VI)oraz następujących mezoregionów:

v  Kraina Małopolska (VI)

§  mezoregion– Równiny Radomsko-Kozienickiej (VI-3)

          Obręb Ostrowiec – całe leśnictwo Narożniki (07)

§  mezoregion– Wyżyny Zachodniolubelskiej (VI-4)

Obręb Ćmielów     – leśnictwo Czyżów (01) – oddziały: 1; 19-22; 22A; 23-26; 26A;

                                    27-29; 60Ahx-lx; 231-239;

                                – leśnictwo Stróża (02) – oddziały : 31; 31A; 32; 32A,B,C; 33-42;

                                    43a-c,h,~a; 45; 46a,b,~b,~c; 168; 168A; 169; 230; 230A,B;

                                – leśnictwo Skałecznica (03) – oddziały: 60Ahx-lx;

Obręb Ostrowiec   – leśnictwo Potoczek (06) – oddziały: 350-375; 376a-i,~a,~b;

                                   377-381; 440-442; 

§  mezoregion– Przedgórza Iłżeckiego (VI-22)

Obręb Ćmielów  – leśnictwo Stróża (02) – oddziały: 43d-g; 44; 46c-g,~a,~d; 47-58;

                                108-113; 170;

                           – leśnictwo Skałecznica (03) – oddziały: 59; 60; 60Aa-gx; 61-99; 99A;

                               – całe leśnictwo Piaski (04);  

                               – leśnictwo Przyborów (05) – oddziały: 156-163; 183-189; 195-201;

                                  208-213; 219-222; 228f;

                               – całe leśnictwo Jeziórko (15);

Obręb Ostrowiec  – leśnictwo Potoczek (06) - oddziały: 376j-l; 382-393;

                                 całe leśnictwa: Bałtów (08); Sudół (09); Jeleniec (10); Janik (11);

                                 Sadłowizna (12); Połągiew (13); Zwierzyniec (16);  

§  mezoregion– Puszczy Świętokrzyskiej (VI-23)

Obręb Ostrowiec – leśnictwo Krynki (14) – oddziały: 264-273; 273A; 274-305;

§  mezoregion– Opatowski (VI-28)

Obręb Ćmielów   – leśnictwo Czyżów (01) – oddziały: 2-17; 17A; 18; 30; 171-174;

                          – leśnictwo Przyborów (05) – oddziały: 227; 228a-d,g,h,~a,~b,~c; 229;

Obręb Ostrowiec – leśnictwo Krynki (14) – oddziały: 306-314.

 

Decydujący wpływ na wiele aspektów gospodarki leśnej w Nadleśnictwie Ostrowiec Św. mają warunki klimatyczne.   Obszar na którym znajdują się grunty zarządzane przez Nadleśnictwo należy zaliczyć do regionu klimatu  środkowopolskiej strefy ekoklimatycznej, do makroregionu Wyżyny Małopolskiej.

    Klimat tego regionu jest umiarkowany i charakteryzuje się stosunkowo dużą zmiennością stanów pogody, która wynika z przemiennych oddziaływań wilgotnych mas powietrza z nad Oceanu Atlantyckiego oraz kontynentalnych suchych mas powietrza ze wschodu.

       Najcieplejszym miesiącem jest sierpień z temperaturą powyżej 20 °C, a najzimniejszym styczeń o temperaturze około – 2 °C.

       Najwięcej opadów atmosferycznych przypada na miesiąc lipiec około - 230 mm, a najmniej na grudzień około - 40 mm. Długość okresu wegetacyjnego waha się w granicach od 200 do 210 dni.

 

Podział lasów według grup funkcji

 

 

Podział na gospodarstwa

W Nadleśnictwie Ostrowiec Św. wyodrębniono następujące gospodarstwa :

      

Podział na siedliska.

  

 

 

 

● Udział powierzchniowy gatunków panujących

 

● Inne istotne dane charakteryzujące Nadleśnictwo Ostrowiec Św.

 

Lp

Rodzaj  danych

Obr.

Ćmielów

Obr.

Ostrowiec

N-ctwo

1

2

3

4

6

1.

2.

 

3.

4.

5.

 

6.

Przeciętna zasobność [m3/ha]

Przeciętna zasobność d-stanów rębnych [m3/ha] na rok

Przeciętny wiek [lata]

Przeciętny przyrost [m3/ha]

Przyrost bieżący roczny tablicowy [m3/ha]

Przyrost bieżący roczny zredukowany [m3/ha]

289

3,35

 

77

3,75

 

5,80

 

5,80

 

 

268

3,93

 

69

3,88

 

6,33

 

6,33

 

276

3,72

 

72

3,83

 

6,14

 

      6,14

 

 

Plantacja nasienna modrzewia

 

Problemy gospodarcze

Na terenie Nadleśnictwa od wielu lat występują masowo szkodniki żerujące w glebie. Powoduje to duże utrudnienia lub uniemożliwia właściwe odnowienie powierzchni przeznaczonych pod uprawy leśne.

Z uwagi na to, że na znacznej powierzchni występują bloki jednowiekowych rębnych i przeszłorębnych drzewostanów sosnowych konieczne jest użytkowanie tych powierzchni mimo zagrożenia ze strony chrabąszczy.

Duży wzrost zagrożenia, datujący się od początku lat 90-tych ubiegłego stulecia, spowodowany jest w dużej mierze dogodnymi warunkami do rozwoju na nieużytkach porolnych powstałych po upadku państwowych gospodarstw rolnych oraz odłogowania ziemi przez rolników.

Z uwagi na występowanie pędraków zarówno na terenach upraw, młodników, a także drzewostanów o prawidłowym zwarciu praktycznie wszystkie powierzchnie do odnowienia są zagrożone.